floorbronckersleest

Hoi boekfanaten! (Of natuurlijk ook hoi tegen de lezers die niet veel lezen)

De onderstaande tekst is een globaal overzicht over hoe boeken een rol hebben gespeeld in mijn leven. Ook geef ik veel voorbeelden van leuke boeken voor verschillende leeftijden.

Het begon allemaal bij het voorlezen van mijn ouders. Ik werd elke avond voorgelezen vanaf een paar weken na mijn geboorte (Nijntje natuurlijk!). Er zijn zoveel leuke boeken die ik vroeger voorgelezen heb gekregen, door mijn moeder bijvoorbeeld Harry Potter (maar daar stopte we al snel weer mee omdat ik de slang echt te eng vond) en met mijn vader had ik een serie genaamd: de Prinsessen van Fantasia. Dit was een serie van Thea Stilton (je weet wel, de zus van Geronimo Stilton) als schrijver maar deze keer waren de personen geen muizen maar mensen.

Maar mijn ouders hebben me al van vroeg af aan voorgelezen en de boeken ‘Otje’ en ‘Floddertje’ van Annie M.G. Schmidt waren toen toch echt mijn favorieten. Ik herinner me dan ook nog goed dat we vaak naar bibliotheek gingen en dat ik toch meestal weer met een boek van Otje aan kwam lopen.

Ook iets wat ik leuk vond toen ik jonger was, was zingen. En de reden waarom ik jullie dit vertel, is omdat zingen natuurlijk ook heel veel te maken heeft met taal en gewoon om jullie nog even iets anders te vertellen voor ik doorga met mijn boekenverhaal. Ik zong heel veel. Niet per se hard of mooi natuurlijk maar altijd als ik dan zat te kleuren, was ik zeker niet stil. Als je aan mijn ouders zou vragen welk liedje ik vroeger altijd zong zouden ze gelijk zeggen “Brabant” van Guus Meeuwis. Ik kende op mijn 3de de tekst al grotendeels uit mijn hoofd en ik heb het toen ook een keertje midden in de trein staan zingen.

Oké, over mijn huidige zangkunsten is niet zoveel te vertellen tenzij je een publiek vol dove mensen voor me neer zet. Dus ik zal doorgaan met mijn boekenverhaal.

Op de basisschool is voorlezen iets dat alle juffen/meesters natuurlijk doen! Ik herinner me niet heel veel van de verhalen die mijn juffen/meesters me hebben voorgelezen… De enige naam die ik nog kan bedenken was een boek genaamd “Breek je nek voorzichtig” dat de meester in groep 5 voorlas. Waar dit boek over ging? Geen idee! Maar ik weet wel dat ik het heerlijk vond als de juffen/meesters gingen voorlezen, ik vond het dan ook altijd erg frustrerend als we een boek niet afkregen. Dus als het schooljaar voorbij was en dat ik dus niet wist hoe de boeken afliepen, dan was ik daar niet heel erg blij mee ;).

Maar ja op de basisschool leer je natuurlijk ook zelf lezen. En daar begon ik met de inmiddels lange lijst van boeken die ik heb gelezen. Ik vond het al vroeg heel erg leuk om te lezen. Maar een serie die ik verzamelde en waarvan ik de nieuwe boeken altijd in een avond uitlas was: “de Thea Sisters” van Thea Stilton (zoals je misschien wel merkt, dit is van dezelfde schrijver als de prinsessenserie die mijn vader me voorlas.) Wat ik zo leuk vond aan deze serie was dat het elke keer zulke leuke, spannende verhalen waren (voor iemand van 8 – 12 jaar). De tekst was ook lekker vlot geschreven, met grote letters in veel verschillende kleuren en soorten.

En ik zei net ‘verzamelde’ en daarmee bedoel ik ook echt VERZAMELDE, ik heb ALLE dikke boeken, strips en pockets (dit waren alle soorten verschillende boeken van de Thea Sisters) totdat ik stopte met verzamelen. Een ander boek dat me goed is bijgebleven is “Lexiland” van Suzi Moore dit is het eerste boek ooit waarbij ik heb gehuild. Het boek gaat over een tweeling maar een van de twee is al een aantal jaar geleden gestorven. Het nog levende zusje krijgt een nieuwe vriendin die ook niet een al te fijn en perfect leventje heeft. Door het verhaal heen kom je steeds meer te weten over het overleden zusje. Verder heb ik veel andere kinderboeken gelezen, een aantal voorbeelden zijn; ‘Hoe overleef ik…?’, ‘De waanzinnige boomhut’, ‘Het geheim van de achtbaan/afgrond’ en nog veel meer.

Oké dus dat was basisschool. Nu over naar de middelbare school, of voorgezet onderwijs als je de nette benaming wilt gebruiken ;). Ik denk dat het in de brugklas was dat ik John Green ontdekte. Het eerste boek wat ik van hem las was ‘The fault in our stars’ (ik weet het, cliché, maar ja). Toen heb ik dus ontdekt wat een goede schrijver John is. Vlak daarna heb ik ‘Papertowns’ gelezen, dat ik ook al zo geweldig vond. En nu heb ik inmiddels al zijn boeken en al de boeken waar hij in mee heeft geschreven op mijn boekenplank staan. Afgelopen vakantie heb ik zijn laatste boek ‘Turtles all the way down’ gelezen en ik ben nog steeds niet klaar met John Green’s boeken. Ik kan niet wachten tot hij weer een nieuw boek uitbrengt. Wat ik zo goed vind aan zijn boeken is dat ik vanaf pagina 1 vastgeklampt zit aan het boek. Alle verhalen zijn zo verassend maar toch ook herkenbaar voor John. En alle boeken zijn geschreven door de ogen van een tiener, en daardoor komen er ook veel herkenbare situaties en gevoelens in voor.

Verder zijn veel van de boeken die ik heb gelezen in de onderbouw voor school geweest. Voorbeelden zijn: ‘Eleanor and Park’ van Rainbow Rowell, ‘De Passievrucht’ van Karel Glastra van Loon, ’Het jaar dat ik 30 werd’ van Aaf Brandt Corstius, ‘Je blijft’ van Anna Drijver en nog wat andere. Deze boeken verschilden natuurlijk wel wat van de boeken die ik las op de basisschool maar ik kreeg niet zodra ik naar de middelbare ging een drastische verandering in mijn leesvoorkeur.

Ik ben tot nu toe natuurlijk alleen maar positief geweest over de boeken die ik heb gelezen en dat ben ik over het algemeen ook, maar er is één boek geweest waarbij het me niet lukt om erg positief te zijn. Ik las het in de tweede klas voor Engels en het is een van de (zeer weinige) boeken dat ik echt niet goed/leuk vond.

Het boek was “The boy in the striped pyjama’s”. Dit boek wordt overal helemaal de hemel in geprezen, dus blijkbaar ben ik een van de weinigen die dacht dat het boek helemaal niet zo fantastisch was. Misschien hebben sommige van jullie het boek ook gelezen en vonden het wel geweldig, in dat geval sorry maar hieronder mijn mening. Als je denkt dat dit je herinnering aan het boek voor je zal verpesten, scrol even door naar de volgende alinea. Datgene wat voor mij het boek heeft verpest, is vooral de schrijfstijl. Het boek is geschreven door de ogen van een negenjarig jongetje, maar voor mij is hij wel HEEL erg naïef. Als ik niet zou weten hoe oud hij was, zou ik op zes jaar gokken. En dat kwam vooral door zijn gedachtes door het hele verhaal. Maar goed ik ben nu geen boekverslag aan het schrijven over dat boek dus ik zal snel doorgaan.

Ik heb meestal een beetje fases waarin ik veel lees en fases waarin ik bijna niet lees. Dit komt vooral door mijn telefoon denk ik. Ik lees meestal ’s avonds in mijn bed, net voor ik ga slapen. Maar deze fasen die ik noemde, waren vooral in de eerste en tweede, toen waren er tijden dat ik ’s avonds niet ging lezen maar tot diep in de nacht zat te netflixen of youtube aan het kijken was. Maar zodra ik dan weer in een boek begon, had ik daar weer meer aandacht voor tot tenminste het einde van het boek.

Van voorlezen helemaal door naar vandaag de dag zie je best wel wat veranderingen in de boeken die ik lees. Maar door de jaren heen verandert je smaak in boeken bij iedereen natuurlijk wel! Ik heb altijd wel veel verschillende soorten boeken/schrijfstijlen leuk gevonden, en dat is nog steeds wel het geval. Maar datgene wat vooral is veranderd, zijn de schrijvers die ik goed/fantastisch vind, gewoon om een voorbeeldje te geven; Thea Stilton vroeger en nu John Green. Ook een ding wat is veranderd, is de taal…. Ik lees de laatste twee jaar steeds meer in het Engels (geen informatie die je in een Nederlandse tekst over boeken moet zetten eigenlijk, maar ja het is nou eenmaal zo!)

En zoals je denk ik wel hebt gemerkt in de vorige ±1000 woorden, ik hou van lezen. Dat heb ik altijd al gedaan en nog steeds, zeker omdat ik steeds meer boeken tegenkom die me helemaal fantastisch lijken. Bijvoorbeeld deze laatste vakantie heb ik drie boeken gelezen, ‘The Abundance of Katherines’ en ‘Turtles all the way down’ van John Green en ‘A skinfull of shadows’ van Frances Hardinge (alle drie zeker aanraders!). Om even op de verschillende schrijfstijlen terug te komen… Alle drie de boeken die ik net heb genoemd vallen denk ik in de categorie ‘Young Adult’ boeken. Maar verder vind ik het heel moeilijk om te zeggen of ik een bepaalde leesvoorkeur heb….

Maar nu zit ik inmiddels in de bovenbouw en hebben we een boekenlijst gekregen. Toen de docent dat noemde, hoorde ik veel mensen er gelijk over klagen of zuchten, maar ik heb er niet echt moeite mee. Ik denk dat dit deels komt omdat ik natuurlijk van lezen hou maar ook een grote factor is denk ik mijn ouders. Als je onze woonkamer binnen komt is datgene wat je gelijk zult zien een stampvolle boekenkast van ongeveer 3,5 bij 2,5 meter (dus dat is best wel heel groot). Dit geeft al aan dat mijn ouders ook erg van lezen houden! En zodra mijn moeder van mijn boekenlijst hoorde werd ze al blij en toen ze zag welke boeken er allemaal opstaan, sprong ze bijna een gat in de lucht. Er staan dan ook een hele hoop boeken van de boekenlijst in onze kast, dus dat is lekker makkelijk!

Door de enthousiaste reactie van mijn moeder zou ik wel de hele boekenlijst willen lezen. Maar daar heb ik geen tijd voor denk ik ;). Maar boeken die ik komende jaren wil gaan lezen…? Daar heb ik niet echt een idee van! Ik kom vaak in de bibliotheek of in een boekwinkel een leuk boek tegen en dan lees ik dat en dan kijk ik daarna wel weer verder.

Dit is ongeveer mijn globale leeservaring! Natuurlijk kan ik niet alles opschrijven want ja, dan kan je nog minimaal 3 uur lezen (en dat zal ik je besparen). Maar ik hoop dat je wat leuke dingen tegen bent gekomen en misschien zelfs inspiratie hebt opgedaan voor het volgende boek dat je gaat lezen!

~Floor Bronckers